Μουσική συναυλία αφιερωμένη στα 120 χρόνια από το θάνατο του σημαντικού ευεργέτη Κωνσταντίνου Ζάππα, διοργάνωσε η Εφορεία Ζαππείου την Παρασκευή, 14 Δεκεμβρίου 2012 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής παρουσία της Α.Θ.Π. του Οίκουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.

Στη συναυλία παρουσιάστηκαν έργα Ρωμιών συνθετών καθώς και παραδοσιακές μελωδίες από το Οργανικό Σύνολο Μουσικοφίλων Πέρα το οποίο ιδρύθηκε το 2012 υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Μαρινάκη και τη συμμετοχή νέων ταλαντούχων μουσικών εξ Ελλάδος σε συνεργασία με το Δ.Σ. του ομώνυμου Συνδέσμου.

Το σύνολο που έχει ως στόχο να συνεισφέρει στην ανάδειξη και καλλιέργεια της λόγιας Πολίτικης μουσικής παράδοσης αποτελείται από τους: Άρη Συσκάκη  βιολί, λύρα, Δανάη  Λουκίδου  βιολί, Αχιλλέα  Τίγκα  νέι, Αντιγόνη  Μπαφέτη   νέι, Λυδία Τσίτσικα   Καραγιάννη   νέι, Κατερίνα  Παπαδοπούλου    κρουστά, Στάθης  Κουτούζος  κρουστά, Δέσποινα  Γιαννοπούλου    κρουστά, Φωτεινή   Κοκκάλα   βιολοντσέλο, Αναστασία  Ζαχαριάδου  κανονάκι, Χρήστος   Ψωμιάδης πολίτικη  λύρα. Στην εκδήλωση συμμετείχε επίσης και ο Πανοσιολ.  Μεγ.  Ιεροκήρυκας  της   Μ.Χ.Ε. κ.  Βησσαρίων   Κομζιάς παίζοντας ούτι.

Η Πρόεδρος της Εφορείας κ. Πετρίδου στην ομιλία της τόνισε «Είμαστε εδώ σήμερα για να  εκφράσουμε   ξανά  τον   θαυμασμό  μας   στον ευεργέτη Κωνσταντίνο Ζάππα για  την  διορατικότητα  του,  και την  βαθιά   πίστη  του  στην  αξία  των  γραμμάτων. Η  επιμονή του για την τέλεια  μόρφωση διδασκαλισών και μητέρων είναι ένδειξη  της    ενοραματικότητας   και  της   ιεράς  φιλοδοξίας  του .

 Για  μια  ακόμη  φορά  εμείς , όλοι  οι  φορείς  που  αποτελούμε  την  Ζάππειο σχολή και οι απανταχού Ζαππίδες υποκλινόμαστε με   ευγνωμοσύνη  και  σεβασμό   στην   μνήμη  του και  επαναλαμβάνουμε την  υπόσχεση μας  να  προσπαθήσουμε  να  κρατήσουμε  το  Ζάππειο  Σχολείο,  όπως το παραλάβαμε   από   τους   προκατόχους  μας   ζωντανό,  φωτεινό, ανοιχτό  για  τα  παιδιά  μας,  από   το  νηπιαγωγείο   μέχρι  και  την  τελευταία  τάξη του  Λυκείου.

Ο Κωνσταντίνος Ζάππας γνωρίζε πως ούτε η πατίνα του χρόνου που μαύρισε τις εξωτερικές επιφάνειες, ελάττωσε τήν μεγαλοπρέπει του Σχολείου του, ούτε και οι παροδικές- ως ευχόμαστε-οικονομικές δυσχέρειες ελάττωσαν την αξιοπρέπεια του. Και βεβαίως κανένα από τα εκπαιδευτήρια μας δεν έχασε τίποτε από το μεγαλείο του το οποἰο πηγάζει από την υπεραιωνόβια ιστορία του».