Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
«Η Μάνα είναι το κέντρο της οικογενειακής εστίας. Είναι βαθύτερα από όλους ριζωμένη μέσα σ’ αυτήν. Η ματιά και ο νους του πατέρα είναι συνήθως προς τα έξω, ενώ της μάνας προς τα έσω»,
αναφέρεται σε δημοσίευμα σχετικά με τη μάνα.
Κάθε χρόνο την 2η Κυριακή του Μαΐου γιορτάζουμε την «εορτή της Μητέρας». Στις Κοινότητες μας παλαιότερα το γιορτάζαμε πανηγυρικά με θ. λειτουργία, αρτοκλασία και στη συνέχεια στην κοινοτική αίθουσα τελετή με διάφορες εκδηλώσεις προς τιμήν της.
Τιμητικά προσφερόταν ανθοδέσμες στην νεότερη, στην πολύτεκνη και στην γεροντότερη.
Το έθιμο ιστορικά προέρχεται από ένα αμερικανικό κίνημα των γυναικών-μητέρων με το όνομα Mothers Friendships Day που ιδρύθηκε το 1965 υπό την Άνν Τζάρβις (Ann Jarvis) κατά τη διάρκεια του Αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου (1861-1865). Το κίνημα των γυναικών δραστηριοποιήθηκε υπέρ της ειρήνης με διάφορες ακτιβιστικές δραστηριότητες και συνέχισε τις δράσεις ακόμα και μετά τη λήξη του πολέμου όπως ο αγώνας για την επανένωση οικογενειών που είχαν χωριστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η Ann Jarvis, που είχε οργανώσει στο παρελθόν “Κλαμπ Εργασίας για την Ημέρα της Μητέρας” για να βελτιώσει την υγιεινή και την υγεία τόσο για στρατόπεδα Ένωσης όσο και για Ομοσπονδιακούς, που υπέστησαν έκρηξη τυφοειδούς, ήθελε να το επεκτείνει σε ετήσιο μνημόσυνο για τις μητέρες, αλλά πέθανε το 1905.
Η κόρη της, Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) θέλοντας να τιμήσει τη μητέρα της συνέχισε το έργο που ξεκίνησε για να αφήσει μια μέρα που θα τιμά όλες τις μητέρες.
Το σύνθημά της ήταν ότι «η μητέρα είναι το πρόσωπο που έχει κάνει τα περισσότερα για τον καθένα από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο».
Οι πρώτες αναφορές για Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης, που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα. Η λατρεία περνά στη συνέχεια στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου. Η Ρέα λατρεύεται σαν η "Μητέρα των Θεών", καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη,
που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη, καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.
Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Τότε η ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Παναγία με τον Ιωσήφ που πηγαίνουν τον 40ήμερο Ιησού στο Ναό για ευλογία.
Να "σαραντίσει", με σύγχρονη ορολογία. Μια κίνηση που ακόμα σήμερα κάνουν οι χριστιανές μητέρες (Σαραντισμός). Ο παράλληλος εορτασμός της μητέρας ξεκίνησε το 1929 με προφανή τον συμβολισμό.
Όμως κατά την δεκαετία του 1960, ο εορτασμός ατόνησε και ενισχύθηκε η δυτικόφερτη συνήθεια εορτασμού της 2ης Κυριακής του Μαΐου.
Ο Ν. Καζαντζάκης στο έργο του «Αναφορά στον Ελ Γκρέκο» για την μητέρα του γράφει τα εξής: «Ποτέ δεν είχα δει την μητέρα μου να γελάει,χαμογελούσε μόνο και τα βαθουλά μαύρα μάτια της κοίταζαν τους ανθρώπους γεμάτα υπομονή και καλοσύνη. Πηγαινοερχόταν σαν πνεύμα αγαθόν μέσα στο σπίτι και όλα τα πρόφταινε ανέκοπα και αθόρυβα, σαν νάχαν τα χέρια της μιαν καλοπροαίρετη
μαγική δύναμη που κυβερνούσε με καλοσύνη την καθημερινή ανάγκη….».
Ο Ιερός Αυγουστίνος διαλαλούσε «δώστε μου καλές μητέρες και θα αλλάξω την όψη του Κόσμου».
Ευχαριστούμε τις αγαπητές μητέρες για την ανεκτίμητη προσφορά τους και ευχόμαστε σε όλες τις μητέρες να είναι υγιείς
και να συνεχίζουν την πολύτιμη προσφορά τους. Ας είναι δε αιωνία η μνήμη των μητέρων, που μετέστησαν στην αιωνιότητα.
Πέρα 07 Μαίου 2020 Αντ. Στεφ. Παριζιάνος