Η Λωξάντρα ήταν μια μεγαλόσωμη καλόκαρδη γυναίκα που γεννήθηκε και έζησε στην

Κωνσταντινούπολη. Ξεχώριζε για την αγάπη της και την προσφορά της στους άλλους , την ευσέβεια της στο Θεό και την Παναγία , τη φιλοξενία της και την … αγάπη της για το φαγητό . Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία , γιατί έπρεπε πρώτα να μεγαλώσει τα αδέλφια της , όταν πέθανε η μητέρα της . Παντρεύτηκε έναν χήρο , το Δημητρό , με τέσσερα παιδιά : τον Επαμεινώνδα , το Θεόδωρο , το Γιώργο και την Αγάθω . Όλα τα παιδιά την αγάπησαν από την αρχή πολύ και τη φώναζαν μαμά ή «νενέκα» . Ο Θεόδωρος όμως στην αρχή δεν την ήθελε και της φερόταν με πολύ άσχημο τρόπο. Η Λωξάντρα όμως κατάφερε γρήγορα να τον κάνει να την αγαπήσει και να την φωνάζει κι εκείνος «νενέκα» .

Η Λωξάντρα έκανε έξι χρόνια για να αποκτήσει δικά της παιδιά. Και τα απέκτησε αφού έκανε ένα μεγάλο τάμα στην Παναγία την Μπαλουκλιώτισσα, την οποία η Λωξάντρα την είχε προστάτη και βοηθό της όλη της τη ζωή . Χάρισε , λοιπόν , στην Παναγία όλα τα κοσμήματα της χωρίς να το πει τίποτα σε κανέναν . Και μετά απ’ αυτό απέκτησε δυο παιδιά: τον Αλέκο και τη Κλειώ .

 Τα χρόνια πέρασαν και τα παιδιά μεγάλωσαν . Ο Επαμεινώνδας έγινε ναυτικός και έφυγε για πολλά χρόνια . Ο Θεόδωρος ασχολήθηκε με το εμπόριο κι έγινε πολύ πλούσιος . Παντρεύτηκε μια γαλλίδα , που η Λωξάντρα δεν την συμπαθούσε , γιατί τη θεωρούσε ψηλομύτα . Ο Γιώργος έφτιαξε ένα μικρό μαγαζάκι κι η Αγάθω παντρεύτηκε . Ο μικρός της γιος ο Αλέκος πήγε να σπουδάσει και να δουλέψει δίπλα στο Θεόδωρο και η Κλειώ έμεινε στο σπίτι με τη μητέρα της διαβάζοντας βιβλία . Ο άντρας της ο Δημητρός , πέθανε ήρεμα και ξαφνικά μια μέρα του 1893 , λέγοντας μόνο «Λωξάντρα» .

Αρκετά χρόνια μετά το θάνατο του Δημητρού πολλά πράγματα άλλαξαν για τη Λωξάντρα . Η γειτονιά της ερήμωσε , εκείνη γέρασε και για να βρει η Κλειώ , η κόρη της , γαμπρό έπρεπε να φύγουν από το Μακροχώρι και να μετακομίσουν στο Πέρα . Κάποια μέρα ο Επαμεινώνδας γυρνώντας από ένα ταξίδι , έφερε μαζί του στο σπίτι τον α’ μηχανικό του καραβιού , το Γιωργάκη , που ήταν ένας όμορφος και προκομμένος άνδρας , αλλά με ένα μεγάλο ελάττωμα : το ποτό . Ο Γιωργάκης ερωτεύτηκε την Κλειώ και μετά από ένα χρόνο παντρεύτηκαν . Ο γάμος αυτός όμως από την αρχή είχε προβλήματα . Η Λωξάντρα προσπαθούσε να περιποιείται το γαμπρό της , αλλά τα προβλήματα ανάμεσα στο ζευγάρι συνεχώς μεγάλωναν . Απέκτησαν κι ένα κοριτσάκι , τη Ρωξάνα, που η Λωξάντρα τη φώναζε Αννα. Η γιαγιά Λωξάντρα αγάπησε τόσο πολύ την εγγονή της που έγινε ο σκοπός της ζωής της . Αλλά και το μικρό κορίτσι έμαθε τόσα πολλά κοντά στη γιαγιά του . Για να βλέπουν πιο συχνά το Γιωργάκη , η Λωξάντρα ,η Κλειώ και η Άννα αποφάσισαν να έρθουν στην Ελλάδα και να ζήσουν στον Πειραιά. Ο Γιωργάκης όμως εγκατέλειψε οριστικά την οικογένειά του κι όταν άρχισαν πολιτικές ταραχές στην Ελλάδα , οι 3 γυναίκες αποφάσισαν να ξαναγυρίσουν στην Πόλη . Λίγο πριν φύγουν όμως από την Ελλάδα γνώρισαν ένα νεαρό γιατρό , τον Τάκη, που φρόντισε την Κλειώ όταν ήταν άρρωστη . Τον αγάπησαν πολύ , τον εμπιστεύτηκαν και του ζήτησαν να μείνει μαζί τους στο σπίτι τους στην Πόλη .Σε λίγο καιρό όμως ο Τάκης άλλαξε συμπεριφορά . Άρχισε να φέρεται σκληρά στις γυναίκες , έκλεισε τη μικρή Άννα σε ένα αυστηρό σχολείο καλογριών , καταχράστηκε πολλά χρήματα από το γραφείο του Αλέκου , του γιου της Λωξάντρας , κι αφού τους έκλεψε κι όλα τα πολύτιμα αντικείμενα από το σπίτι τους εξαφανίστηκε . Η Λωξάντρα κατάφερε να βγάλει την εγγονή της από αυτό το σχολείο , που φαινόταν στη μικρή μια σκέτη κόλαση, με τη βοήθεια του Επαμεινώνδα . Μετά από όλα αυτά ο Αλέκος, ο μικρότερος γιος της Λωξάντρας , που στο μεταξύ είχε γίνει πλούσιος σαν τον αδελφό του το Θεόδωρο, ανέλαβε τη μόρφωση της μικρής Άννας . Την έβαλε σ’ ένα καλό αγγλικό σχολείο και το κορίτσι προόδευσε . Η Λωξάντρα , πολύ γριά πια , άρχισε να τα χάνει και η Κλειώ απόμεινε μόνη της προσπαθώντας να συντηρήσει την κόρη της . Η Λωξάντρα πέθανε ήσυχα τον Ιούλιο του 1914 , όταν μια καινούργια εποχή άρχιζε για τον κόσμο : ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος .

 
Η Μαρία Ιορδανίδου όταν το έτος 1962 έγραψε το αριστουργηματικό της μυθιστόρημα «ΛΩΞΑΝΤΡΑ» ίσως να μην είχε φανταστεί ότι το έτος 2016,  η γιαγιά της θα επέστρεφε νοερά στην Πόλη με την ανεπανάληπτη Άννα Βαγενά, σε μια άριστη εμφάνιση και σε διασκευή μονολόγου.

 Την Πέμπτη 06 Οκτωβρίου στην καλλιμάρμαρη αίθουσα “CADDEBOSTAN KÜLTÜR MERKEZİ”, η Κοινότητα Χαλκηδόνος διοργάνωσε την παράσταση του έργου προς τιμήν της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, με την ευκαιρία του εορτασμού της 25ετίας ευκλεούς Πατριαρχίας Του. 

 Η διασκευή, σκηνοθεσία και η άριστη ερμηνεία ήταν της κ. Άννα Βαγενά, η οποία ερμηνεύοντας τον ρόλο της μυήθηκε, στην  κυριολεξία, ως Κων/πολίτισσα. Δύο ώρες κύλησαν χωρίς να το καταλάβουμε, με την άριστη ηθοποιία της, την λύπη ακολουθούσε η ευθυμία, τον θυμό η ηρεμία, την αφέλεια η πονηριά κ.ο.κ. Την εκφράζουμε θερμά συγχαρητήρια και την ευχαριστούμε για το ότι συντέλεσε να θυμηθούμε τις γιαγιάδες μας  «Λωξάντρες». 

 


 Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε και την Ερίτιμη Επιτροπή της Κοινότητας Χαλκηδόνος με επί κεφαλής τον Εντιμολ. Άρχοντα Καθηγητή κ. Γεώργιο Στεφανόπουλο, Πρόεδρο και τα λοιπά εκλεκτά μέλη της για την άρτια διοργάνωση και την παράσταση που μας χάρισαν. 

 Την παράσταση τίμησαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, Αρχιερείς, ο Εξοχοτ. πρ. Γεν. Πρόξενος της Ελλάδος κ. Ευάγγελος Σέκερης μετά της Ευγενεστ. Συζύγου του, Άρχ. Οφφικιάλιοι, πολλοί συμπολίτες μας, μαθητές και εκπαιδευτικοί των σχολών μας. 

 Στο τέλος προσφέρθηκαν ειδικές πλακέτες στον Παναγιώτατο και στην κ. Βαγενά, εκ μέρους της Εκκλ. Επιτροπής. 

«Η Λωξάντρα είναι η Πόλη» - Άννα Βαγενά. 

Πέρα 10 Οκτωβρίου 2016 Θεατρόφιλος.